Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Sunday, April 30, 2017

PLO was ook tegen de Hamas-conferentie


De vijftiende "Palestijnen in Europa"-conferentie van 15 april 2017 in Rotterdam maakt nog steeds veel discussie los. Waarom sprak de voorzitter van het Palestina Komitee niet op de conferentie? Waarom was Ibrahim Al-Baz, bestuurslid van het Palestina Komitee niet aanwezig?  Het zijn vragen die de 'pro-Israëlische lobbygroepen en rechtse elementen' in Nederland niet echt bezighouden. Palestijn is Palestijn, tenslotte. Of je nu door de hond of door de kat gebeten wordt, maakt niet veel uit. In het kader van het cultureel-antropologisch onderzoek over Palestijnen is het toch van belang te weten wie er nu eigenlijk de baas van de Palestijnen in ballingschap is.

De reacties vanuit Ramalah op de 'Palestinians Abroad' conferentie, eind februari in Istanboel, geven aanleiding voor de analyse, dat Hamas bezig is de Palestijnen in ballingschap te organiseren, om zo een tegenwicht tegen de Palestijnse Autoriteit en de PLO te formeren.

De PLO geeft een verklaring uit waarin wordt gewaarschuwd dat deze Hamas-conferentie in Istanboel een provocatie is en een poging de PLO te overvleugelen. Majed Al-Zeer, vertegenwoordiger van Hamas in London, is één van de organisatoren van de Istanbul conferentie.

Op 27 februari 2017 schrijft Al Jazeera dat de nieuwe organisatie "Popular Conference for Palestinians Abroad" weliswaar nog geen officiële structuur heeft, maar toch al aandringt op het opheffen van de Oslo-akkoorden en de reorganisatie van de PLO naar een meer representatieve vertegenwoordiging van de Palestijnen.

De leiders van de conferentie beweren dat de Oslo-akkoorden een nieuwe klasse van Palestijnse leiders hebben gecreëerd, die alleen doet wat de Israëlische militairen zeggen.

Fatah, gaf zelfs een verklaring uit, waarin wordt gesteld, dat de conferentie het Palestijnse volk verdeelt. Andere Palestijnse groepen noemen het een aanval op de PLO. Intussen heeft de nieuwe organisatie wel een kantoortje in Beiroet.

Ondanks de waarschuwingen van de Palestijnse Autoriteit en de pogingen de conferentie te dwarsbomen, vergaderen toch 4000 Palestijnen uit vijftig verschillende landen in Istanboel.

De 'Popular Conference for Palestinians Abroad' houdt vervolgens in Beiroet nog een tweedaagse conferentie en verklaart, dat er uitvoerende comités worden gevormd voor de verschillende Palestijnse thema's. Hoe de doelstellingen van deze nieuwe organisatie verschillen van de praktijk van de Palestijnse Autoriteit, blijkt wel uit het statement dat de 'Palestijnse-, Arabische- en Islamitische- rechten op geheel Palestina, van de Jordaan tot de Middellandse zee' worden geclaimd.

De Israëlische krant Haaretz onthult enkele dagen voor de conferentie in Istanboel, dat er afgelopen jaar, in Aqaba, een geheime vergadering met de Egyptische leider Sissi, de koning van Jordanië, Benjamin Netanyahu en John Kerry heeft plaats gevonden. De vergadering heeft tot doel voor eens en voor altijd een vredesakkoord tot stand te brengen. Uit de reacties van de PA blijkt, dat ze vooraf geïnformeerd zijn. Een reden voor Hamas-aanhangers heel erg wantrouwig te worden.

De kritiek van de met Hamas sympathiserende personen en groepen op de PLO is geen groot wonder. Hamas ziet de strijd om het heilige land als een islamitische strijd. Een compromis of tijdelijke oplossing is voor hen geen optie. In het honderdste jaar na de Balfour verklaring zien ze het Britse mandaat, de verdrijving in 1948, het verlies van de Westelijke Jordaan-oever en in 1993 de Oslo-akkoorden als niet van elkaar los te weken gebeurtenissen. Ze beschouwen de Oslo-akkoorden als het ergste tot nog toe. De Palestijnse revolutie wordt in hun ogen gecontroleerd door Israël.
 
Wat hebben deze ontwikkelingen voor invloed op Nederland en de in Nederland verblijvende Palestijnen? De aan Fatah-verbonden groepen krijgen steeds minder macht en worden niet meer als spreker tot de conferentie toegelaten. Ook de Nederlandse steungroepen krijgen het steeds moeilijker.

Het Palestina Komitee is vanouds nauw verbonden met de Palestijnse Fatah organisatie. Eén van de bestuursleden Ibrahim al-Baz wordt in de jaren tachtig door de BVD zelfs gezien als de centrale figuur in een Fatah-agenten-netwerk. In de publicaties van het komitee worden de uitgangspunten van Fatah en de PLO onderschreven. Nu dreigt een einde te komen aan de centrale rol van dit Fatah-gelieerde komitee. Hamas organiseert een conferentie en het Palestina Komitee mag alleen achter een standje in de hal staan. 

De woordvoerder van PLO in Europa, Jamal Nazzal bevestigt de dreigende overname door Hamas. Hij beschouwt de 15e 'Palestijnen in Europa conferentie' in Rotterdam als een poging door Hamas de PLO te overvleugelen.

(Op de foto: Majed Al-Zeer op de conferentie in Beiroet)
(met dank aan Carel Brendel voor de verwijzingen)

Sunday, April 23, 2017

Observaties bij de Hamasconferentie

De Hamasconferentie op 15 april 2017 is in Rotterdam opvallend rustig verlopen. De aangekondigde demonstratie van 'Time to Standup for Israel' vindt niet plaats. De stille tocht van Christenen voor Israël wordt door de burgemeester verboden. De bezoekers van het Hamascongres kunnen geheel ongestoord naar binnen.

Wat als een groots evenement, met drie zalen en duizenden bezoekers is aangekondigd, blijkt uiteindelijk meer een gezellige ontmoeting van Palestijnse families in Europa te zijn. Erbij zijn en met elkaar praten is belangrijker dan de felle redevoeringen en ophitsing.

Intussen is de Rotterdamse politie op zijn hoede en observeert zorgvuldig de omgeving. Al vanaf negen uur loopt een vrouw van middelbare leeftijd, met kort blond haar, rondjes over het Schouwburgplein. Ze wordt staande gehouden en in een portiek geduwd. Ze weigert zich te identificeren." Weet u niet wat er in de wereld tegenwoordig allemaal gebeurd?", vraagt de agent. Dat is hilarisch als blijkt dat we hier te maken hebben met de beroepsactiviste José van Leeuwen.

Op de conferentie spreken geen Nederlandse politici van landelijk niveau. Rotterdamse  NIDA-leider Nourdin El Ouali houdt een toespraak in slecht verstaanbaar Engels. De Vlaams-Libanese revolutionair Dyab Abou Jahjah spreekt wel, maar zijn toespraak is nergens terug te beluisteren, zodat ons de vlammende inhoud van zijn toespraak onthouden blijft. Ook hier lijkt de propaganda vooraf, de provocatie, van 'Kijk mij eens op een Hamas-bijeenkomst spreken' belangrijker te zijn dan de inhoud.


DENK-afgevaardigde Tunahan Kuzu is de enige landelijke volksvertegenwoordiger die aanwezig is op de conferentie. De foto van Kuzu naast Amin Abou Rashed, Hamas-vertegenwoordiger in Nederland, gaat in het archief en zal hem nog vaak blijven achtervolgen. Dat blijken ook de SP afgevaardigden te beseffen, want ondanks aankondigingen over Tiny Kox, laten ze zich niet zien. Te besmet is de naam van terreurorganisatie Hamas.

Dan blijven de nuttige idioten  over. Jose van Leeuwen is intussen door een alerte politiemacht weggewerkt en de Dam-demonstrant Simon Vrouwe slaat het tafereel hoofdschuddend van achter het raam gade. Hij laat zich het bad in de Palestijnse menigte van bewonderaars goed bevallen. De 'held' die elk weekend op de Dam in Amsterdam de leuzen van Hamas propageert en de aanwezige Turken ophitst tot geweld, is een graag geziene gast op de conferentie.

De terreur-propagandist en voormalig mislukt journalist Maarten Jan Hijmans, ook wel Abupessoptimist genoemd, is teleurgesteld. "Wat minder geslaagd was, was dat de organisatie volstrekt chaotisch was te noemen. Er was nergens een duidelijk programma te vinden. Niet in het Engels of Nederlands, en zelfs niet in het Arabisch. Ook waren er, voor zover ik weet, nauwelijks of niet mensen met grote namen aanwezig."  Dat is de beschrijving van Abupessoptimist. 'Hamas mag een conferentie houden in Rotterdam.' Dat is de boodschap en die is verspreid.

Ook hier weer blijkt het gebrek aan analyse van deze blogger, als je bedenkt dat de provocatie en de aanwezigheid zelf belangrijker is dan de inhoud van het congres.

De 'usual suspects' mogen een standje opbouwen en aanwezig zijn als decorstuk. Benjie de Levie, met zijn dubbele functies in zowel 'Rotterdam voor Gaza, DocP, 'Nederland voor Gaza' als in het Palestina Komitee, kon door zijn aanwezigheid aantonen dat alle Palestijns-Nederlandse massaorganisaties vertegenwoordigd zijn. Wat een armoede!

Carel Brendel heeft een lijst van sprekers en organisatoren van de Epal-conferentie gemaakt en toont met links en documenten aan, dat die allemaal lid zijn van de moslimbroederschap en/of Hamas. Blijkbaar is dat voor de Nederlandse politiek geen reden om deze activiteiten aan banden te leggen; Vrijheid van vergaderen tenslotte. In het buitenland, van Italië, Frankrijk, Duitsland, tot aan de Verenigde Staten aan toe, wordt deze boodschap wel gehoord en niet vergeten.

Een andere observatie is, de opvallende afwezigheid van Nederlandse activisten van een wat hoger allooi dan de Alexandrina's, de Pessoptimisten en de Jan Wijenbergen. Er is op de conferentie geen spreker van het Palestina Komitee, noch een Anja Meulenbelt, Gretta Duisenberg, van Agt of Hedy d'Ancona. Zouden ze ziek zijn of is er iets anders aan de hand?  Heeft de golf van islamitische terreur, ook met vrachtwagens, zoals door Hamas bedacht, ook eindelijk zijn weerslag op de nuttige idioten van links? Zouden ze ook geschrokken zijn van de aanslagen in West-Europa? In de jaren zeventig was het al zo, dat aanslagen op Joden in Israël niet worden waargenomen, maar aanslagen in eigen land tot veel ophef leiden.

Kan allemaal waar zijn, maar een Anja of Gretta hebben nog nooit over veel moreel besef beschikt. Een meer aannemelijke verklaring is, dat de Palestijnen zelf, en met name Amin Abou Rashed, nu wel heel erg hun eigen  gang gaan. De harde kern van het Palestina Komitee is verouderd en heeft niets meer te zeggen. Er is geen overleg meer. Bovendien hebben ze altijd Fatah ondersteund, waar Hamas mee in oorlog is.

Het antwoord van Abupessoptimist op deze analyse:

"Het Palestina Komitee was er wel. Er waren enkele personen aanwezig. Anja Meulenbelt houdt zich de laatste tijd vooral bezig met andere zaken en van mevrouw Duisenberg lijkt het me buitengewoon onwaarschijnlijk dat ze was uitgenodigd. De SP en DENK hadden, zoals ik meldde, het af laten weten uit angst dat zij met een ''terroristische conferentie'' zouden worden geassocieerd. 

Iets anders was er niet aan de hand. Ik heb onderzoek gedaan tijdens de conferentie en kwam tot de conclusie dat er niets mis mee was, zij het dat hij slecht was georganiseerd."

Het is treurig:  Twintig jaar lang lid van een organisatie zijn en er toch niks van snappen, of niks willen begrijpen. Dat kan natuurlijk ook.



Friday, April 14, 2017

Achter de schermen van de Hamas conferentie in Rotterdam

Op zaterdag  15 april 2017 stromen naar verwachting 15.000 in Europa woonachtige Palestijnen de Doelen te Rotterdam in, voor het congres 'Palestinians in Europe'. Alleen al uit Duitsland komen duizend Palestijnen in zestien bussen naar de Maasstad. Het belangrijkste thema van de conferentie is de honderd jaar oude Balfour verklaring. In 1917 wordt door de Britse minister van buitenlandse zaken Balfour aan de zionisten een Joods nationaal tehuis beloofd. De organisatoren van de conferentie zijn het niet met die Balfour verklaring eens.

In de afgelopen weken wordt op Twitter en Facebook uitvoerig gespeculeerd over de krachten achter de conferentie. Leefbaar Rotterdam, journalist Carel Brendel en de Christenen voor Israël beschrijven de conferentie als 'Hamas-conferentie'. Het organiserende comité PRC en de drie kopstukken van de conferentie zijn allemaal direct  verbonden aan de terreurorganisatie Hamas, die de Gazastrook bezet houdt.

Als een soort Palestinian Watch, kijken we elke dag op de website van de conferentie en de Facebookpagina van Hamas-financier Amin Abou Rashed, om te zien of de Hamas-betrokkenheid ook in de sprekerslijst wordt gereflecteerd. Dat is tot nog toe niet het geval.
(Tiny Kox SP met Ahmed Qurei)

De geachte lezer van dit blog gooit de Palestijnen misschien graag allemaal op een grote hoop, om ze daarna allemaal over één kam te scheren, maar ook  in deze groep wordt onderscheid tussen fracties, partijen en stromingen gemaakt. De politiek van de Palestijnen is grofweg in te delen  in de stromingen PLO, Hamas en marxisten (PFLP).

De laatste groep PFLP is door het wegvallen van de Sovjet-Unie veel minder invloedrijk geworden, maar wordt genoemd, omdat Nederland en Duitsland het meeste last van deze groep heeft gehad. Onze bloedeigen terreurorganisaties Rote Armee Fraktion en Rode Hulp (hallo Rob Groenhuijzen) zijn in 1976 door de PFLP van wapens en training voorzien.

De PLO, met als grootste organisatie Fatah, is intussen al elf jaar aan de macht in het autonome stukje Palestina rond Ramalah (Westelijke Jordaanoever). President Abbas durft geen verkiezingen uit te schrijven uit angst dat Hamas aan de macht komt. De PLO bestaat uit seculiere-,christelijke- en moslimgroepen.

Het aan de moslimbroederschap gelieerde Hamas is aan  de macht in de kuststrook Gaza en heeft in het verleden in een interne machtsstrijd al leden van  de PLO geëxecuteerd. Hamas wordt gesteund door Iran. Op dit moment heeft Israël het meeste last van Hamas, door de raketten die vanaf  Gaza worden afgeschoten en het overige wapengekletter.


De conferentie heeft er belang bij, een sprekerslijst met een breed spectrum aan te bieden, zodat de organisatie PRC gezien wordt als de vertegenwoordiger van alle Palestijnen in Europa. Tot vandaag weten we niet precies wie er gaat spreken. Op de lijst van aanwezigen staan wetenschappers, journalisten en gematigde vertegenwoordigers.

Opeens verschijnt de naam Tiny Kox, voorzitter van de SP in de Eerste Kamer,  op de lijst van aanwezigen. Waarom komt hij als enig SP lid naar deze conferentie en waarom staat de SP niet als ondersteuner van de conferentie genoemd?

Op de website van Anja Meulenbelt lezen we dat Tiny Kox al in 2006 een waarnemende rol bij de Palestijnse verkiezingen heeft. In dat kader ontmoet hij in dat jaar de onafhankelijke kandidaat Mustafa Barghouti, één van de sprekers op de conferentie.

De lijst van  ondersteunende organisaties is buitengewoon schraal. Geen Palestina Komitee, geen Gretta Duisenberg, geen SP, geen DENK, geen NIDA en geen Groenlinks. Dat heeft mogelijk te maken met de Hamas-betrokkenheid van de conferentie, waar Nederlandse partijen niet mee geassocieerd willen worden. Bovendien zijn linkse Nederlandse partijen meer solidair met het seculiere Fatah (PLO) dan met de moslimbroeders van Hamas.        

De extreem-linkse allochtone groepen, die de afgelopen jaren hard aan de Nederlandse bel getrokken hebben bij de Zwarte Pieten discussie, de Schilderswijkrellen, Black-Lives Matter en de aanval op de Israëlische actrice Lia König, doen wel mee met de conferentie onder de namen Youth for Palestine en Back to Palestine. Het optreden van de Belgisch-Libanese publicist Duab Abou Jahjah kan je in dat licht beschouwen.
Plotseling doen ook twee leden van de Rotterdamse moslimpartij NIDA mee als spreker. Gisteren heb ik nog per Facebook van ze te horen gekregen dat NIDA niet meedoet, maar ze hebben zich bedacht.
De sprekers van NIDA zijn allemaal betrokken bij activiteiten van de moslimbroederschap in Europa. De relatie met Hamas is op deze manier logisch.

Heeft deze conferentie uiteindelijk invloed op de situatie in het Midden-Oosten of zo niet dan  tenminste op de situatie in West-Europa? De Balfour-verklaring zal er niet door onder tafel verdwijnen, doordat de aandacht in het Midden-Oosten veel meer op Syrië ligt. Bovendien is Israël een goed functionerende zwaar bewapende staat, die niet zomaar zal verdwijnen. Duidelijk is in ieder geval dat de vrede in het Midden-Oosten door deze conferentie niet bevorderd wordt.

De invloed op de politieke situatie in Europa is ook beperkt, doordat er zo weinig, of helemaal geen seculiere groepen en partijen aan de conferentie meedoen. Daardoor wordt de solidariteit met de Palestijnen niet vergroot. De conferentie loopt het gevaar een traditioneel heimwee-naar-het-land-van-herkomst congres te worden, met volksdans en hele oude foto's.

Wat was die tijd toch mooi, toen we op de kade van Jaffa falafel zaten te eten. Palestijnen worden een beetje de Ambonezen van de huidige tijd. Graag terug willen, maar geen enkele stap maken.

Tuesday, April 11, 2017

Duiding bij zionistische straatfoto

Veel straatfoto's behoeven geen enkele uitleg. De mensen en objecten vertellen hun eigen verhaal. Soms is het echter nodig een heel betoog rondom een foto te houden. Duiding, als het ware. Hieronder wordt zo'n foto getoond:

  
Op het eerste gezicht zien we twee mannen op het Spui te Amsterdam. Misschien hebben ze boodschappen gedaan of ze hebben een kop koffie gedronken. We weten het niet. Gelukkig heeft de maker van de foto, de Purmerendse kunstenaar Simon Vrouwe, de foto voorzien van tekst en uitleg.

Bovenaan de foto heeft hij de woorden "Zionisten Treur" geschreven. Ik dacht meteen aan het boek en de film met de titel "Treurgrond" , waarin Steve Hofmeyr de moorden op blanke medemensen op het Zuid-Afrikaanse platteland beschrijft. Dat is op zich geen vreemde gedachte, omdat de man links op de foto, PVV-kamerlid Martin Bosma, de schrijver Steve Hofmeyr onlangs voor een boekpresentatie heeft uitgenodigd naar Nederland.

Michael Jacobs, rechts op de foto met een Israëlische vlag op zijn rug, deelt mij via sociale media mede, dat de maker waarschijnlijk "Zionisten Terreur" heeft bedoelen te schrijven. Simon is dyslectisch. Dat ontslaat hem echter niet van de verplichting af en toe een woord in het woordenboek op te zoeken.

De man die op de foto wordt aangeduid met : "M Jacobs", wordt in een column van Ebru Umar zeer treffend beschreven. Toen ze hem, tijdens de rondvaart van het Forum voor Democratie, onder ogen kwam barstte ze spontaan in huilen uit. Dat heeft te maken met gezamenlijke ervaringen uit hun jeugd en de stress van het huisarrest in Turkije die zij moest ondergaan.

Verder laat de tekst op de foto nog de woorden "op bezoek" zien. De mannen staan dus niet zomaar op het Spui, maar ze zijn op bezoek bij iemand. Draaien we het perspectief om en kijken we de andere kant uit, dan zien we de maker van de foto, Simon Vrouwe, die iedere zaterdag  en zondag met zijn fiets en aanhanger, voorzien van anti-Israëlische leuzen, naar de Dam fietst. Deze afgelopen zondag was er kermis op de Dam en daarom werd uitgeweken naar het Spui.

  

Onderaan in het midden  van de foto zie je dat Simon Vrouwe een bordje met de tekst "Jacobs" heeft neergezet. De aanwezigheid van één enkele man met een Israëlische vlag op zijn rug stoort hem net zo erg als de bommen op Gaza, de afscheidingsmuur rond Judea en de aanwezigheid van kolonisten bij elkaar. Dat wat niet mag zijn, mag zich ook niet tonen, lijkt hij te zeggen. Simon Vrouwe beschouwt twee toekijkende mensen, met een andere mening dan hij, als terreur, ook al schrijft hij het een beetje lullig op.

Om Simon Vrouwe te eren, heeft de gemeenschappelijke pro-Palestijnse beweging besloten hem begin juni naar Bethlehem te sturen, waar de voormalige voorzitter van het Palestina Komitee, Toine van Teeffelen,  een Soemoed-festival organiseert, ter gelegenheid van de verovering van Judea en Samaria op Jordanië, precies vijftig jaar geleden.

De Palestijnen vieren hun nederlagen en de Joden vieren het leven.

Sunday, April 09, 2017

Duurzaamheid kan bij formatie de doorslag geven

Formatiecolumn door Keesjemaduraatje

"Het benadrukken van duurzaamheid en het laten vallen van alle andere speerpunten van Groenlinks, kan de doorslag geven van deze formatieonderhandelingen"

Ik zit op het strand van Bakkum-Noord en ik weet niet wat ik hoor. Worden hier, op het naaktstrand achter paal 241, de geheimen van het Binnenhof te grabbel gegooid? Ik doe een handdoek om en slenter quasi ongeïnteresseerd richting het jonge echtpaar, dat poedelnaakt breeduit op het volle strand ligt te zonnen. Op een open plekje vlakbij de zonaanbidders, waarin ik zonder moeite de fractievoorzitter van Groenlinks in de Tweede Kamer en zijn vrouw Jolijn herken, ga ik liggen. Ik sluit mijn ogen en laat de hele onderhandeling over mij heen gaan.

"Femke is het niet gelukt. Jolande is het niet gelukt. Bram moest opbouwwerkzaamheden verrichten. Wijnand zegt, dat ik de eerste fractievoorzitter van Groenlinks ben, die het kan bewerkstelligen. Meedoen met de grote jongens"

Ondanks zijn jeugdige uitstraling en zijn grote aanhang onder studenten en  jonggeblevenen, bezigt de fractievoorzitter opmerkelijk formeel taalgebruik, gecombineerd met een  jongensachtige geest, waar Freud en Jung van zouden smullen: "Meedoen met de grote jongens".

"Zoveel verschillen we niet. Over Europa hebben Buma en ik dezelfde opvatting: kritisch maar positief. De globalisering heeft een nieuwe tweedeling doen ontstaan, waarbij de winnaars allemaal op VVD, D66 en Groenlinks hebben gestemd."  

Ik open mijn ogen en kijk voorzichtig opzij. Ik moet mijn bril opzetten om het beter te kunnen zien en ik het is overduidelijk: De geachte Groenlinks-afgevaardigde krijgt hier midden op het strand een lichte erectie als hij over de overwinning spreekt. Jolijn ziet het ook en gooit haastig een roze handdoek over Jessias' naaktheid.

"De speerpunten van Groenlinks kunnen we niet allemaal binnenhalen. Salarissen van top-functionarissen, daar gaan ze iets in mee. Hogere belastingen, dat pikt Mark niet. Hij heeft ook een naam hoog te houden. Duurzaamheid is het enige speerpunt waar we vol in gaan. Dat gedoe met de grenzen bewaken, was alleen maar om de wind uit de PVV-zeilen te halen. Dat gaat Mark niet vasthouden.Open grenzen en dan de duurzaamheid doorzetten. Dat zal het beleid van de komende jaren worden"

Ik sluit mijn ogen en laat de zon haar bruinende taak verrichten. Mijn oren laten geen verdere formatiedetails toe. Als verdoofd blijf ik liggen op het naakte strand. Grenzen open en zonnepanelen op het dak.

Friday, April 07, 2017

Weinig enthousiasme over Hamas conferentie (15 april Rotterdam)

"Gezien de verwevenheid van de Palestijnse gemeenschap in het Midden-Oosten en
de diaspora elders in de wereld, is het aannemelijk dat er relaties bestaan tussen
de door Hamas beheerde Gazastrook en personen die op enige wijze betrokken zijn
bij de organisatie van de conferentie. Dit betekent echter niet dat de conferentie in
Rotterdam door Hamas georganiseerd wordt."

Stef Blok, de minister van Veiligheid en Justitie, kijkt weg en ontkent de relatie tussen de PRC-conferentie van 15 april in de Doelen te Rotterdam en de Palestijnse terreurorganisatie Hamas. We gaan hier niet nog een keer alle bewijzen opnoemen die Carel Brendel al uit den treure heeft opgesomd en waaruit blijkt dat de drie organisatoren leden van Hamas zijn.

De Nederlandse pro-Palestijnse organisaties zijn opvallend zwijgzaam over de Hamasconferentie op 15 april. Op de websites van het Palestina Komitee en Stop de Bezetting (Gretta Duisenberg) wordt de Hamas-conferentie niet genoemd. Dries van Agt heeft aangekondigd niet aanwezig te zijn. Zelfs de Internationale Socialisten, Hamasvrienden avant la lettre, noemen de conferentie niet op de website. Anja Meulenbelt weet er niks van. Dit is een saaie opsomming.

Het Hamas-feestje wordt een puur Palestijnse aangelegenheid in de Arabische taal. Uit heel Europa komen afgevaardigden om het evenement bij te wonen. Nederlanders en Nederlands sprekenden zullen nauwelijks aanwezig zijn. De linkse clown Benjemin Morris de Levie (19-01-1947, Rotterdam) en de Nederlandse held van de garagebox in Capelle aan de IJssel, Robert Gijsbertus Groenhuijzen (04-03-1941, Rotterdam) zijn de enigen.

In vorige versies van de conferentie Palestijnen in Europa, in Malmö en Berlijn, ontstond er grote ophef over de sprekers op de conferentie. De partij Die Grünen demonstreerde zelfs voor de conferentie-hal tegen de sprekers en het ophitsende en gevaarlijke gedachtegoed. Zelfs die ophef is ons niet gegund. Leefbaar Rotterdam heeft de aangekondigde demonstratie op het Theaterplein afgezegd. De sprekers op de conferentie zijn van een dusdanig gemiddeld en algemeen niveau, dat ophef uitblijft. Het lijkt wel of Amin Abou Rashed, de vertegenwoordiger van Hamas in Nederland, expres elke ophef vermijdt.

Dit is een opsomming van de sprekers op de Hamas-conferentie:

Rami Abdo
Voorzitter van het Euro-mediterrane Observatorium voor de Mensenrechten    







Hisham Abu Mahfouz

Secretaris-generaal van de internationale Palestijnse beroepsvereniging









Mustafa Barghouti
Secretaris-generaal van de Palestijnse Nationale Beweging




Jamal Rayyan
Palestijns-Jordanese Televisiepresentator bij Al Jazeera








Nooit in de gevangenis gezeten; geen vluchtgedrag; meer diplomaten dan terroristen. Zo is er niets meer aan Abou Rashed! Je had net zo goed Martin Schulz en Jeroen Dijsselbloem uit kunnen nodigen. 

Tuesday, April 04, 2017

Zionistische solidariteit met kalfje 269

Feminisme, Veganisme en Palestinisme gaan slecht samen. Dat blijkt wel weer uit de geschiedenis van Kalfje 269. Mogen Israëlische vrouwen wel meedoen met de strijd voor het dier? Dat is sinds kort de vraag die in de beweging van de radicale dierbeschermers en veganisten wordt opgeworpen. Hoe is dat zo ontstaan?

Kalfje 269 is een stiertje op een Israëlische boerderij in Azor. Het dier wordt vet gemest en is bestemd voor de slacht. Met zijn witte vacht onderscheid hij zich sterk van de overige, zwart-wit gekleurde, soortgenoten op de boerderij. In het oor van het stiertje is het nummer 269 geprikt.

Veganisten in Israël zijn op zoek naar een gezamenlijke collectieve actie en kiezen het dier uit om voor te strijden. Mensen mogen helemaal geen vlees of dierlijke producten eten en kalfje 269 wordt uitgekozen om daar actie voor te voeren. De animal liberation beweging "269 life" is in oktober 2012 geboren.

De verjaardag van Gandhi, 2 oktober 2012 wordt uitgeroepen tot "Wereld Boerderijdieren Dag". Dieractivisten laten op die dag, op het Rabinplein, het nummer 269 in hun huid branden. Duizenden veganisten volgen hen in de maanden daarna. Sommige Israëli's zien het branden van een nummer in een huid als verwijzing naar de Holocaust en wijzen de actie daarom af.

Een wereldwijde beweging van '269 life' ontstaat, als veganisten in Leeds, London en Birmingham
ook het nummer 269 in hun lijf laten branden. Tot dan toe niks aan het handje. Een paar veganisten die mal doen. Lekker laten lopen. De moralistische draaimolen begin echter op hoge toeren rond te draaien, als enkele feministen de acties van '269 life' afkeuren.

Opvallend genoeg zijn het altijd vrouwen die tijdens een straattoneelstukje de rol van het vee spelen en gebrandmerkt moeten worden. De mannelijke dominantie werkt blijkbaar ook door in de beweging '269 life'. Er worden in de uitingen van de animal liberation groep 269 ook verwijzingen naar verkrachtingen gemaakt, die disrespectvol zijn naar de slachtoffers van verkrachting  toe. De exploitatie van slachtofferschap van het dier gaat ten koste van het slachtofferschap van de vrouw.

Als ik met toenemende verbazing het verhaal over de veganistische beweging 269 lees, denk ik bij mezelf: "Hoe zit het eigenlijk met het slachtofferschap van het Lijdende Palestijnse Volk?" We hebben het namelijk wel over een Israëlische beweging. Laten de Arabieren hun slachtofferschap zomaar afpakken door een wit kalfje?

Santiago Gomez, één van de dierenactivisten van het Rabinplein protest, is in de loop van de tijd zo doorgeschoven naar het statement 'dieren eerst', dat hij de strijd voor mensenrechten geheel heeft verlaten. Alleen dieren zijn nog belangrijk, Dat gaat zo ver, dat hij nu de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever en de blokkade van Gaza bewust steunt. Dat heeft echter een dierenrecht-reden.

Door het Israëlische optreden is de vis-industrie in Gaza helemaal kapot gemaakt en dat vindt hij goed. Bovendien worden er nauwelijks nog koeien naar de Arabische bevolking van Judea en Samaria getransporteerd en dat vindt hij ook goed. De dieren-eerst-beweging is dus een vrouwvijandige anti-mensen-beweging geworden. Andere idealen tellen niet meer. En dat allemaal in Israël.