Antropologen: Progressief in eigen land, Conservatief in den vreemde

De titel is eigenlijk al de samenvatting van wat ik te zeggen heb. Door Twitter kan ik mijn schrijfsels de laatste tijd erg goed beperken. Het gaat natuurlijk weer over mijn geachte collega Martijn de Koning, die er verbaasd over is, dat zijn bijdrage in een streng islamitische salafistische propagandafilm zoveel stof doet opwaaien en ons wijs wil maken dat hij puur wetenschappelijk bezig is en daarom wel naar een moskee toe móet gaan om zijn onderzoek te kunnen uitvoeren. De artikelen op zijn website die verwijzen naar een vorig activistisch leven, worden nu met een wachtwoord beschermd, maar bij God en op het internet gaat niets verloren. Dus we weten heus wel dat hij zich ingezet heeft voor fundamentalistische imams uit eindhoven die het land dreigden uitgezet te worden. Maar we zijn allemaal mensen en we veranderen allemaal wel eens van mening. Daarom nu eens iets over mijzelf.

In 1983 deed ik onderzoek in het dorp Sidi Mohamed in het beruchte opstandige gebied Kroumirie te Tunesië. Daar was de radicale hoofddoekjesislam toen nog helemaal niet doorgedrongen