Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Monday, January 26, 2009

The German Story

Door Keesjemaduraatje
Jullie hebben het natuurlijk niet gemerkt en er was evengoed genoeg te lezen op dit weblog, maar ik was het gehele weekend in Duitsland, bij mijn Duitse schoonfamilie. Schoonvader wordt 80, je kent dat wel. Of je kent het nog niet. Toch is dat vreemd hoor. Drie generaties Duitsers bij elkaar. Mijn kinderen hebben de Muur helemaal niet meer meegemaakt. Als we vertellen dat we via Bahnhof Friedrichstrasse naar Oost-Berlijn moesten reizen en dat we dan soms een uur werden tegengehouden, omdat er een stempeltje in het paspoort ontbrak. Dat begrijpen ze helemaal niet.

Ree Onze generatie heeft de Rote Armee Fraktion nog meegemaakt en dat leverde ook nog interessante discussie op, tijdens het feest. Dat de terrorist Dellwo hier in Nijmegen bij de premiere van Der Baader-Meinhof-Complex aanwezig was. Dat de hele Nijmeegse chickeria en intelligentsia daar in een rij stond om een handtekening van de terrorist Dellwo. Dat ik dat een schande vind. Reageert mijn zwager en zegt: "Hoeveel mensen denk je dat hier in de rij zouden staan als ze Adolf Hitler nog eens een handje zouden kunnen geven?" Tsjaa, daar heb je ook wel weer gelijk in. Het zijn twee kanten van één Duitse medaille.

Dan komt Onkel Andre naast me zitten en die vertelt over de Arbeitseinsatz. Dat ze aan de kust van Nederland aan de Atlantik Wall moesten bouwen en dat ze bij die gelegenheid in een hotel in Wijk aan Zee hebben gelogeert. Voor de eerste keer uit het dorp weg en nog nooit kwark en tomaten gegeten. En dat het wel jammer was, dat de bajonetten zo snel roestig werden, bij het zoute water. Ik wind me daar niet meer over op. Aan mij mag hij dat verhaal nog drie keer vertellen. Maar mijn zoon ergert zich erover, dat die jonge mannen destijds helemaal niet erover nadachten dat ze een ander land aan het bezetten waren.

De restauranthouder roept al meteen: "Wie geht es den Holländer?" Dat is zo leuk in een klein dorp. Ze kennen je allemaal. Hij begint meteen over politiek. Dat Obama gewonnen heeft, dat is goed. Er moet ook een keer vrede komen in de wereld. Dan te bedenken dat zijn familie als extreem rechts te boek staat. "Wat vind je van McCain", probeer ik nog. Nee Obama is goed, zegt hij. Jong bloed en nieuwe ideeën.
"Maar hoe Sara Palin op wolven jaagt, vanuit de Hubschrauber, dat moet jou als jager toch aanspreken" denk ik hem tuk te hebben.  Nou, dat is toch allemaal tegen de wet en onzinnig.

Zo wordt het toch nog een hele leuke dag en tevreden keren we huiswaarts. Wat lees ik op Internet als we weer terug zijn in het Vaderland? "Mark Rutte verdedigt de Vrijheid van Meningsuiting". Ik weet zeker dat er een God is. 

2 comments:

philippine said...

Een erg leuk artikeltje.

Charlotte said...

Wat een leuk verhaal, deze German Story.En natuurlijk hadden we in de gaten dat je even weg was.Het leek zelfs nog langer dan een weekend!